{jcomments on}Regelmatig werd ik door clubleden geadviseerd om de besturing dan maar op mode 1 in te stellen. Dus een paar weken geleden de draad weer opgepakt. De MikroKopter van de muur gehaald, gefatsoeneerd en weer gangbaar gemaakt. Dit keer met een setup waar ik in principe mee overweg zou moeten kunnen: gas en roll rechts, pitch en yaw links. En de kopter meegenomen naar de ARMC. Robin en Nando wilden het wel eens proberen. In de hoek van het clubgebouw is de MikroKopter ingevlogen en getrimd. ’s Avonds ging ik naar huis met een MikroKopter die in principe vliegbaar was.
De volgende dag er met een paar bamboe plantenstokken een trainingsframe onder gezet. en achter in de tuin maar eens geprobeerd. En het werkte. Hopje van 5 seconden, 10 seconden, 15 en na een paar accu’s 8 minuten, de getimede duur voor een lege accu. Leeg is in dit geval ongeveer 25% restcapaciteit. Maar echt lekker vloog het niet. Ik bleef trimmen. Ik kwam tot de conclusie dat na iedere harde landing het hele apparaat weer scheef was. En een harde ongecontroleerde landing had ik nog wel eens,
Provisorische oplossing was om de poten onderling te verbinden met Dyneema draad. Daarmee werd het frame een stuk stijver.
Dat werkte. Het vlieggedrag werd een stuk voorspelbaarder. Probleem dat bleef was het continue draaien van de kopter. En een beperkte mate van “schuddebuiken”. Al met al zag het er hoopgevend uit. Een volgende revisieslag leek zinvol. De 35 MHz ontvanger is vervangen door een 2.4 GHz Jeti en een magnetische kompas module toegevoegd. Daarnaast met Xbee’s een draadloos communicatie kanaal opgezet met de PC. Rijkwijdte een meter of 20. Het begint al een imposant torentje te worden.
De Jeti ontvanger is een Jeti SAT ontvanger. Deze geeft standaard een PPM signaal. Ik heb ook een 10 kanaals Jeti ontvanger geprobeerd. Ook die kan een PPM signaal afgeven. Maar dat werkte niet probleemloos. Bij tijd en wijle, onregelmatig, lijkt het signaal te haperen. Waarschijnlijk zit het verschil in de ontvangers dat de SAT ontvanger het signaal direct doorgeeft, terwijl de 10 kanaals ontvanger eerst een bewerking in de ontvanger uitvoert. Ondertussen was het vlieggewicht op gelopen tot zo’n 988 gram.
Toepassing van de kompasmodule maakt het richtingsgedrag stabiel. Maar na iedere transport/start/landing was het frame toch enigszins ontzet en moest er driftig bijgetrimt worden. En het schuddebuiken kreeg ik er niet echt uit.