Tag: frezen
Y6 frames
Het is al weer een twee maanden geleden dat ik een update heb geschreven. Mijn eigen Y6 is een aantal weken geleden gecrashed. Oorzaak bleek na lang zoeken (gisteren gevonden) een losgelopen inbus van een motor te zijn. Binnenkort is hij weer operationeel. Maar ondertussen is er her en der druk doorgebouwd. Het Y6 frame uit de vorige berichten is zodanig aangepast dat er nu diverse configuraties mee gebouwd kunnen worden. Het is een soort stapel systeem waar bij de samenbouw verschillende versie als platform (KK-Multicopter, HC-bord en Arducopter) verschillende onderstellen, 3 of 4S accu en al dan niet een cameramount.
Wim is ondertussen voor de kleurrijke uitvoering gegaan. Uitgerust met een KK-Multicopter bord. Deze multicopter heeft een imposant vliegbeeld.
De keuze voor de Y6 met een helikopterkap is met name voortgekomen om de multicopter beter zichtbaar te krijgen. De afgelopen weken is het onderstel met een niveau uitgebreid waarop een filmcamera geplaatst is. Afgelopen vrijdag daar de eerste video mee gemaakt. Ziet er veelbelovend uit. Hieronder wat foto’s van de configuratie met camera.
Zelf ben ik op basis van het frame een variant met een cameramount aan het bouwen. Frame komt er uiteindelijk uit te zien zoals links hieronder te zien is. Rechts is de actuele status. Sinds gisteren vlieg hij weer. 4S uitvoering met een HobbyKing T-Rex 600 onderstel. Arducopter platform met GPS, kompas en sonar. Vliegt met versie 2.0.46 van de software. Als het inregelen klaar is komt de cameramount er weer onder.
De laatste versie die ik op stapel heb staan is een variant die zo licht mogelijk gehouden gaat worden. 3S, gemodificeerd HC bordje met een 168 processor, 6 RCtimer 2830 motoren met een Kv van 1000 en EPP1045 propellers. Dit model wordt de komende dagen afgebouwd. En gaat Legocopter heten in m’n zender
Evaluatie na een jaar
Via de email heb ik de afgelopen maanden veel vragen over de TRON-plus gekregen. In een reactie heb ik aangegeven dat ik nog eens een evaluatie zou schrijven. Bij deze.
Om met het resultaat te beginnen. Onderstaande brakes heb ik de afgelopen week gefreesd voor Nando. En ik zie even niet wat hier nog aan te verbeteren valt. Dus tijd voor een evaluatie. Meer over de toepassing van de brakes is te vinden op Bouwverslag Clik! (in 1 dag?).
Nog even mijn insteek bij de bouw van de TRON-plus. Ik heb er veel lol in om een freestafel te bouwen. Onderweg kom je een boel uitdagingen tegen zoals niet soepel lopende assen, net niet passende onderdelen etc. Sommige mensen vinden dat helemaal niets, ik vind dat wel een uitdaging. De TRON-plus is geen bouwpakket dat je “even” in elkaar zet! Het bij elkaar krijgen van alle benodigde onderdelen vergt de nodige inventiviteit en doorzettingsvermogen. Maar het resultaat mag er zijn. Hij freest aanzienlijk sneller en nauwkeuriger dan ik kan snijden of zagen. Nauwkeurigheid is beter dan 0.1 mm. De positioneringssnelheid van de tafel heb ik nu begrenst op 2000 mm/min. Depron frees ik met 2000 mm/min. Balsa en triplex met 1200 mm/min, GFK en koolstof met 500 mm/min.
Kostenplaatje is uiteindelijk op globaal zo’n 2100 euro uitgekomen. In diverse publicaties wordt 1000 euro genoemd als kosten voor de TRON-plus. Dit slaat alleen op het ijzerwerk, spindels en geleiders (en is dan nog te laag). Verder moet je dan veel zelf maken. Als je alle keuzes in een keer goed maakt en er niets fout gaat kom je op zo’n 1900 euro uit. Maar houd maar een 10% reserve omdat er iets niet werkt, past o.i.d. Overigens vind ik dat de prijs voor het eindresultaat een uitstekende prijs-kwaliteit verhouding heeft.
Antwoord op de vraag: zou ik weer zelf een tafel bouwen of een kant en klare kopen? Ik zou er weer zelf een bouwen. Zou ik de TRON-plus weer bouwen? Hij zou erg op de TRON-plus lijken maar her en der zou ik wat veranderen. Wat te verbeteren is aan de TRON-plus is het volgende.
De trapeziumassen aan de X-as (langste as) zitten open aan de buitenkant. Als je nu materiaal opspant sta je tegen de tafel aan. Als het vet en andere smeermiddelen zitten daarna aan je kleren. Daar wordt de achterban niet blij van! De assen onder de tafel bouwen was een betere oplossing geweest.
Ik heb voor de aandrijfassen voor een set van Mixware.de gekozen. Deze wordt momenteel overigens niet meer geleverd. De recensies hierover waren op diverse Duitse fora positief. Ik heb er echter wel de nodige vraagtekens bij. Allereerst gebruik ik nu een deel van de dubbele lagering niet. Ik krijg het niet passend op de tafel gemonteerd. Zie voor de toelichting het bouwverslag hierboven. Daarnaast is het de bedoeling dat er een bus op de as wordt geplaatst die in het loslager wordt geplaatst. Deze bus wordt met inbusjes geborgd. Als je dit goed vastzet beschadig je de trapeziumdraad. Als ik opnieuw zou beginnen zou ik dichter bij het originele ontwerp volgen. Of dit wel goed gaat weet ik niet zeker, je leest er wisselende verhalen over. Kwaliteits assen aanschaffen lijkt een must te zijn. Maar standaard i.p.v. Mixware is ook 200 euro goedkoper
In het originele ontwerp moest je om de trapezium moeren van de X-as te vervangen of schoon te maken de hele tafel uit elkaar. Daarvoor moeten de aandrijfassen er eerst uitgedraaid worden. Een heidens karwei. Constructief is dit anders op te lossen. En doordat de bus van het loslager er af moet, draai je de beschadigde draad door de trapezium moeren heen. Dit is al met al geen strak plan. De originele moeren heb ik vervangen door een nieuwe oplossing van Mixware die voorkomt dat je de hele tafel uit elkaar moet halen om de moeren te vervangen. Mijn advies is om dit in ieder geval te doen.
De enige “storing” aan de tafel die ik eigenlijk heb gehad had ook te maken met de inbusschroefjes. Na verloop van tijd waren ze losgetrild. Dat betekent dat de beide X-as aandrijvingen niet meer gekoppeld waren. Dit had tot gevolg dat de Y-as scheef trok en al het freeswerk scheef werd. Geen rechte hoeken meer. Dus 4 gefreesde modellen verdwenen in de afvalcontainer. Voorlopig heb ik het hersteld, van de zomer als de temperatuur wat draaglijker wordt om te sleutelen eens een definitieve oplossing zoeken.
Het aangrijppunt van de aandrijving van de Y-as zit boven de twee geleidingsassen. Dit zou veel speling geven. Ja, in de Y-as zit de meeste speling. De speling is 0,09 mm onbelast met een meetklok gemeten. Ik ga er van uit dat als de frees weerstand ontmoet dit meer wordt. Maar dat kan ik niet meten. Deze speling zit overigens niet in de constructie, maar komt door de toegepaste kunststof glijbussen. Deze zijn enigszins indrukbaar waardoor wat speling ontstaat als van looprichting veranderd. Oplossing is om het aangrijppunt te verlagen of andere geleidingen te gebruiken. Maar voor mijn doel is dit goed genoeg. Dus echt een reden om dit anders te doen is er niet, hoogstens een verfijning.
De eerste maanden nadat de tafel in gebruik was, ben ik nogal aan het zoeken geweest het fenomeen waarom soms rechte hoeken niet echt recht waren. Het leek net of de tafel bij tijd en wijle de binnenbocht nam. In eerste instantie ging ik er van uit dat dit een speling-issue was. Uiteindelijk bleek het in instelling in Mach3 te zijn. Je kunt de “Motion mode” in Mach3 instellen op exact stop of op Constant velocity. Kort samengevat: in het geval van exact stop stopt de tafel bij iedere richtingverandering bij Constant velocity benadert hij het geprogrammeerde pad zo goed mogelijk maar wordt een constante freessnelheid aangehouden. Wat experimenteren met de aan deze instellingen gerelateerde parameters loste dit probleem op.
Wat voorbeelden van projectjes die op de TRON-plus gefreesd zijn en waarvan de bouwbeschrijvingen ook op het Modelbouwforum te vinden zijn::
Bouwverslag van de Ellebil, een elektrozwever
Bouwverslag CNC-Telemaster
Bouwverslag Clik! (in 1 dag?)
Indoor extra
Verder nog Kliko’s, Extra 300’s, Hai 1, GFK roerhoorns, EIM-racer, koolstof en GFK motorschot.
Al met al ben ik erg content met de TRON-plus.
De Hai 1 tekening bekijken met eDrawings
Om een model te kunnen frezen moet een {jcomments on} vector tekening beschikbaar zijn. Deze tekeningen maak ik in Solidworks en een deel van de tekeningen zijn op deze site in de download sectie in de rubriek Tekeningen als EASM beschikbaar. De EASM vorm is een formaat waarmee 3D tekeningen gedistribueerd kunnen worden. De EASM’s kunnen met eDrawings bekeken worden. eDrawings is gratis te downloaden en te gebruiken en is op www.edrawingsviewer.com te vinden.
In dit artikel wordt een korte beschrijving gegeven van wat faciliteiten van eDrawings. Deze korte beschrijving pretendeert niet om alle faciliteiten van eDrawings te laten zien, maar heeft meer tot doel om een eerste aanzet te geven van wat zoal mogelijk is. Om dit te laten zien wordt de tekening van de Hai 1 als voorbeeld genomen. Dus om dit te proberen: download en installeer eDrawings en download de tekening van de Hai 1. Als eDrawings gestart is kan de tekening geopend worden. Het startscherm zoals hier links is weergegeven verschijnt nu.
In het hoofdframe wordt nu de Hai 1 weergegeven. Aan de bovenzijde is een menubalk te vinden en aan de linkerzijde is een ook aan de linkerzijde is een menubalk te vinden. Door de bovenste knop aan te klikken wordt opsomming gegeven van alle onderdelen waaruit de Hai 1 is opgebouwd. Door nu op een onderdeel met de rechtermuisknop te klikken verschijnt een keuze menu en kan een onderdeel gemanipuleerd worden. Zo kunnen onderdelen verborgen (hide) worden of transparant worden gemaakt. Dit geld voor zowel de losse onderdelen als ribben maar ook voor een assembly b.v. de romp of de vleugel. Op deze wijze kunnen delen en onderdelen van de Hai getoond of verborgen worden. Ook het isoleren van assembly’s als romp of kielvlak is eenvoudig mogelijk.
Mocht je de weg kwijtraken: druk op de “Home” knop in de menubalk of laad, als dat niet afdoende is, de tekeningen opnieuw. Voor alle duidelijkheid: de tekening kan niet “kapot” gaan zolang hij niet gesaved wordt. Voer je een save actie uit dan wordt de tekening overschreven.Het aan en uitzetten van onderdelen kan ook op een andere voorgeprogrammeerde manier gebeuren. Onderaan op het scherm vind je een aantal tabbladen. Deze tabbladen geven toegang tot voorgeprogrammeerde situaties. Zo zijn voor de Hai 1 een 5 tal bouwfasen van de vleugel beschikbaar en is de inhoud van het freespakket rechtstreeks opvraagbaar. Als de tab “Bouw vleugel stap 2” wordt aangeklikt verschijnt de tekening rechts. Ook van deze tekening kunnen weer onderdelen zichtbaar dan wel verborgen worden.
Aan de linker kant van het scherm zijn een aantal knoppen zichtbaar. De twee de knop geeft op een andere wijze toegang tot de voorgeprogrammeerde situaties. De derde knop maakt het mogelijk op de tekening vanuit diverse richtingen direct te bekijken. Links staat als voorbeeld het rechter aanzicht van de Hai. Maar ook andere aanzichten zijn eenvoudig te kiezen. Overigens is het mogelijk om het beeld door het ingedrukt houden van de middelste muisknop (zit meestal onder het scrollwiel) te roteren naar iedere gewenste positie. Met het draaien aan het scrollwiel kan in- en uitgezoomd worden.
Door aan de linkerkant van het scherm op de zesde knop van boven aan te klikken kunnen doorsneden op ieder vlak gemaakt worden. Een voorbeeld hiervan is rechts te zien. Er kunnen doorsnedes op ieder vlak gemaakt worden en het snijvlak kan met de muis versleept worden. Ook de wijze waarop de doorsnede getoond wordt kan aangepast worden.
Als laatste voorbeeld wordt het doen van metingen getoond. Door op de “rolmaat” in de menubalk te klikken wordt een meetlat gestart. Door nu op twee punten te klikken wordt de afstand tussen deze twee punten weergegeven. Het voorbeeld links laat ziet dat de spanwijdte van deze variant van de Hai zo’n 1340 mm is.
Zoals al eerder geschreven: dit artikel geeft een aanzet tot het gebruik van eDrawings. Lang niet alle faciliteiten zijn beschreven en zolang je niet saved kun je gewoon weer opstarten en opnieuw beginnen. Mocht de file desondanks tocht niet meer bruikbaar zijn dan kun je gewoon een verse downloaden. In de praktijk blijken deze tekeningen bijzonder handig tijdens het bouwen. Op zeer gedetailleerde wijze wordt de opbouw van het model zichtbaar gemaakt. En dat werkt een stuk handiger dan lappen tekst.
Indoorvliegen in Hengelo
{jcomments on}Ik heb gisteravond voor het eerst indoor gevlogen. In een tennishal in Hengelo. Door clubgenoten van de ARMC werd ik een paar weken geleden gewezen op dit evenement. Dat was een hele belevenis. Weer een boel nieuwe ervaringen opgedaan.
Ik had twee modellen bij me: een 5 jaar oude Ciara van Höllein en een nieuwe eigenbouw Kliko. Met de Ciara had ik wel eens gevlogen. Jaren geleden. Dus, vol goede moed, die eerst maar eens geprobeerd. Resultaat: lag binnen 15 seconden in de vensterbank, romp in twee stukken en de prop kapot. Het fascinerende was dat niemand daar verbaasd over leek. Het advies: even lijmen en dan vliegt hij weer. Daar maar mee aan de slag gegaan en zowaar, na een kwartiertje zaten de romphelften weer aan elkaar. Het wonder van de secondelijm. Bleef één op te lossen probleem over: de prop was uitgeboord en zat vast op de propmeenemer. En ik had geen uitgeboorde prop voorhanden.
Dus de Kliko maar gepakt en vliegklaar gemaakt. Maar ik zag het al gebeuren: om half acht gekomen en om half negen weer naar huis. Dus Nando gevraagd om hem in te vliegen wat hij graag deed. En hij vloog volgens Nando als een eitje. Nando had e.e.a. getrimd en na de landing kon ik aan de slag.
Met als wijze raad: bochten maken met het richtingroer, niet met het rolroer! Gestart en…. eerste bocht ging goed, tweede lukte, derde en zelfs een compleet circuit. Maf vliegen met zo’n depron model. Ik beleefde de eerste vluchten met de Ciare, een paar jaar gelden, opnieuw. Aileron sturen is rollen. En dus geen bocht inzetten zoals normaliter met een model gebeurd. Als je de bocht om wilt: met het richtingroer sturen. Mijn reflex is om, als ik naar een muur vliegt, om met de ailerons de bocht in te zetten. Het fascinerende is dat met model keurig rolt, maar recht op de muur blijft afvliegen.
Dus de avond gevuld om het vliegen met intensief gebruik maken van richting me maar eens goed eigen te maken. Gelukkig had ik in het F3A-C circus daar al eens uitgebreid mee geoefend. Dus het ging me uiteindelijk wel aardig af. Aan het eind van de avond was de rol, de looping en de halve Cubaanse lus in het vliegprogramma opgenomen.
En ja dan indoor vliegen. Hoe heb ik dat ervaren. Een indoor avond bestaat voor een derde uit vliegen, een derde uit kletsen en een derde uit repareren. Een mid-air is redelijk normaal. Ik heb er erg veel gezien, nog meer gehoord. Zelf overkwam het me twee keer. Remedie: repareren. Daar wordt je heel handig in. Het geruststellende voor mij was dat ik niet de enige was: iedereen volgde dit stramien.
Aan het eind van de avond toen ik de auto inpakte, na een 10 tal vluchten van zo’n 8 minuten per stuk, viel de schade eigenlijk best mee.Alles was nog vliegklaar op de prop van de Ciara na. Ik vervang de propmeenemer door een propmeenemer-met-een-elastiekje. Dan kan ik de prop zo vervangen.
Al met al: ik ben helemaal verkocht. Komende twee weken zet ik “even” een EIM racer in elkaar. Dan kan ik 12 december in Apeldoorn starten met 3 modellen.
Ik heb heel even wat foto’s gemaakt. Eigenlijk niet veel soeps. Ik ben vooral met vliegen bezig geweest en niet met het fotograferen. Ik heb ze toch maat in het fotoalbum gezet.
Wat ik ook nog geleerd heb: 2S Lipo 450 mAh pakketjes laad je met 5C, dus 2200 mA. Voor mij onbegrijpelijk hoge waardes, maar het gaat goed. Zijn ze na 8 minuten weer vol……. Met twee of drie pakketjes kun je de hele avond doorvliegen.
Wat modificaties
{jcomments on}Ik loop nogal wat achter met het bouwverslag. Vandaag even een inhaalslag. Het eerste wat ik opgepakt heb is het doorvoeren van wat modificaties. Ik wil de mogelijkheid hebben om later eventueel een sleephaak aan de onderkant in te bouwen. Daar kan nogal wat trekkracht op komen te staan, dus maar voor een stevige constructie gegaan. De plaats: achter het toegangsluik voor de sleephaak boven servo.
De diagonalen daar doorgezaagd. Waardoor een ruime opening ontstaat.
En een frame met inslagmoeren gemaakt zodat een toegangsluik stevig vastgezet kan worden en dit onder de opening vastgelijmd. Daarna de sleephaak aan de bovenzijde op z’n plaat s gezet.
Ik heb nog een 10 jaar oude model-parachutist op zolder liggen. Toen gemaakt op basis van een FMT tekening. Ik wil de mogelijkheid hebben om het ding t.z.t. weer eens omhoog te kunnen brengen en te laten vallen. Dus verder gegaan met maken van bevestigingspunten onder de cabine zodat een montageplaat onder de romp, ongeveer in het zwaartepunt, kan worden vastgezet. Hoe dat moet worden zie ik in de toekomst wel, maar bevestigingspunten kunnen geen kwaad en zijn er nu redelijk eenvoudig in te zetten.
Twee strips met inslagmoeren gemaakt en deze in de romp vastgezet. Dit geeft nu vier punten waar iets aan kan worden vastgeschroefd.
Tenslotte de motorruimte aan de voorzijde versterkt, zodat nu een stevige bak is ontstaan, Daarnaast een magneetsluiting voor de motorkap gefabriekt.
De TRON-plus
|
De afgelopen jaren heb ik veel freeswerk uitgevoerd met mijn Zoltar freestafel. De Zoltar is een freestafel met een werkgebied van zo’n 400x300x50 mm. Ik heb de tafel een aantal jaren geleden gebouwd op basis van een compleet pakket. De wens bestaat om grotere platen met een grotere nauwkeurigheid en een hogere snelheid te kunnen verwerken. Echter een tafel aanschaffen van 1000×500 mm valt niet binnen het budget. Na lang zoeken heb ik op de TRON-plus gevonden. Wat betreft concept lost het een aantal beperkingen die ik heb met zelfbouw van een freestafel op. De TRON is gebaseerd op de laten snijden van een staalpakket en aangegeven is hoe spindels en lagering toegepast moeten worden. Zaken waar ik geen kaas van heb gegeten en die ik dan ook letterlijk zal uitvoeren. Aanschaf van servomotoren, bekabeling en schakelaars, de besturing en de software zullen naar verwachting een minder groot probleem vormen. In het voorjaar van 2009 de licentie aangeschaft met het idee om snel van start te gaan. Echter het plan om de Challenge te bouwen kwam en tussen en de bouw van de freestafel werd naar achteren geschoven.
|
Een paar weken geleden de draad weer opgepakt. De eerste uitdaging voor mij was om een snijbedrijf te vinden. Aangezien de Zoltar met water was gesneden, wat er perfect uitzag, op zoek gegaan naar een bedrijf dat het staal met water gesneden kon leveren. Wat offertes aangevraagd. En omgevallen van de prijsstelling. Variërend van zo’n 600 to 1950 euro excl. BTW. Een heel ander niveau dan de 150 tot 300 euro waarvan sprake was op de Duitse forums. Na wat verder rondzoeken en vragen maar eens op jacht gegaan naar een plasma gesneden set. Na wat bellen en mailen terecht gekomen bij snijbedrijf Nauta in Sneek. Wilde het ijzerwerk leveren voor zo’n 250 euro. Dat lag voor mij beneden het maximale bedrag dat ik wilde uitgeven, dus opdracht gegeven. Vorige week heb ik het snijwerk opgehaald. Ziet er goed uit. Dus aan de slag. Alle onderdlen schoon gemaakt en wat snijrandjes verwijderd.Helaas bleken er twee kleine onderdelen te missen. Contact opgenomen. De missende onderdelen zullen z.s.m. worden nagezonden. |
|
Nadat alle onderdelen waren ontbraamt begonnen met het passend maken van de onderdelen Dat betekent lipjes en sleufjes bijvijlen. En passen en nog een keer passen. Na een dagje doorzetten was dit het resultaat: de contouren van de TRON zijn zichtbaar. Het bereiken van dit stadium is voor mij ook de GO voor het afronden van de bouw. Zo zijn ondertussen ook de andere mechanische delen zoals de assen bij EMS-Möderl en IGUS geleiders bij Elcee besteld. In afwachting van de levering van deze spullen is de volgende stap het in elkaar lijmen en daarna lakken van van het frame. |
Bouwen van romp, kielvlak en stabilo
Daarna de romp in elkaar gelijmd met houtlijm. Na een dagje af en toe een deel toevoegen zat ie in elkaar. De doorlooptijd wordt voornamelijk bepaald door het wachten op de hechting van de houtlijm. Zoals eigenlijk wel te verwachten was, is de achterkant van de romp t.o.v. de voorkant niet torsie-stijf als de verbinding alleen bestaat uit balsa latjes. Voordat ik de beplanking erop zet moet er nog een bouwhelling gefabriceerd worden. En een constructie die er voor zorgt dat de vleugelpen en stabilopen evenwijdig aan elkaar ingesteld kunnen worden. Wim kwam met een voorstel voor een constructie hiervoor. Dit moet nog even wachten op de levering van de hulzen die in de romp gelijmd moeten worden. Na mijn rappelmail naar de leverancier is toegezegd dat ze afgelopen vrijdag verstuurd zouden worden.
Vervolgens zijn het kielvlak en het richtingroer in ruwbouw in elkaar gezet. Op één onderdeel na (vergeten te frezen), paste dit zonder problemen. Alles lijkt recht en voldoende sterk. Even een definitie van ruwbouw: al het hout zit aan elkaar, wat nog moet gebeuren is de onderdelen bijschaven en schuren. Mijn werkwijze is om eerst alles in ruwbouw te maken en het daarna passend te schaven en te schuren.
Daarna de stabilo helften op de werktafel gezet. Alle gefreesde onderdelen van zowel de linker als rechter helft zitten nu in elkaar. Pas perfect. Nog even indekken en dan is dat ook klaar.
Voor meer foto’s van de bouwstappen: ga naar Foto’s -> Nieuw -> Bouwproject Challenge.
Waar ik nog een handige oplossing voor zoek, is voor de afschuining van de latten waar de scharnieren in komen te zitten Deze moeten onder een hoek afgeschuind worden zodat de gewenste uitslagen mogelijk zijn. Voor kleinere modellen pak ik altijd het Davidschaafje en de schuurplank. Maar ik verwacht dat dat voor deze grootte niet gaat werken. Iemand een idee?
Dan de motor- en cockpitkap. Ik ben afgelopen donderdag naar Poly-Service geweest. Ik had een oude motorkap van de X-tra 40 meegenomen als voorbeeld en mijn lijstje met wat ik dacht dat ik nodig had.
De kap op de toonbank gelegd met de mededeling: zoiets wil ik in twee varianten maken. Totale oppervlakte ongeveer 0,4 m2. Wat heb ik nodig????
Dat leverde het volgende op in hoofdlijnen:
- Voor de vorm: PU schuim, plamuur en PU lak;
- Om van de vorm een mal te maken: 2m2 300 gr glasmat, polyester en lossingswas;
- Om uit mal kappen te maken: 1 m2 160 gr glasmat en expoxy;
- Hulpmiddelen: handschoenen, kwasten, roerhoutjes, mengbekers, poetsdoeken.
Bijgevoegde foto geeft de uitstalling. En dat allemaal om een motorkap en een cockpit te maken. Boeiend proces.
De volgende stappen zijn:
- Stabilo afmaken;
- Vorm maken voor de motorkap. Ik denk dat er her en der nogal wat wachttijd zit. Daarna eens kijken of er een mal en een kap gemaakt kan worden;
- Vleugels maken; ik moet eerst secondelijm halen. Is bijna op. Dat wordt dinsdag pas. Ik heb nog veel HobbyCity lijm, maar die plakt niet(meer?)
- Constructie maken om de romp af te maken. Dat kan als de hulzen binnen zijn. Zijn toegezegd in de loop van deze week;
- Daarna schaven en schuren…….
Als het een beetje meezit heb ik het hout volgend weekend in elkaar.
Kap/cockpit gaat parallel lopen, maar zal wel wat langer gaan duren.
Daarna wachten op de folie. Staat in backorder…..
Plankjes frezen
Alle onderdelen voor de Challenge zijn de afgelopen dagen gefreesd. We mochten een grote freestafel gebruiken. De gefreesde onderdelen zien er perfect uit.
We hadden het werk verdeelt: Wim bediende de tafel, ik bereidde de freesfiles en de te frezen materialen voor. Na wat aanloop perikelen liep het als een trein. Met name was de quiz: hoe krijg je het te frezen materiaal op de tafel vast. Het idee was om hier dubbelzijdig tape voor te gebruiken. Resultaat: de eerste plaat zat erg goed vast. Met geen mogelijkheid los te krijgen, hele plaat aan flarden. Dus een tweede criterium geïntroduceerd: nadat er gefreesd is, moet de plaat onbeschadigd weer los kunnen. Na een uurtje experimenteren was de juiste dosering voor de tape gevonden.
Al met al zijn we een uur of 6 continue aan de slag geweest om alle 1 meter delen te frezen.
Tijdens het frezen raakten we in gesprek over hoe de romp recht te bouwen. Dat heeft er toe geleid dat ik een zestal 4×4 mm balsa liggers alsnog vervangen heb door zes 6×4 mm liggers met 2 mm sleufjes. Ik ga er van uit dat nu de romp eigenelijk alleen nog maar recht in elkaar gezet kan worden. Ben benieuwd of het ook zo uitpakt.
Gisteren heb ik de kleinere delen op mijn eigen tafel gedaan. Dat liep minder soepel. Foutjes in freesfiles, gebroken frees door vergeten nul te stellen voor het beginnen, vergeten een lijn mee te pikken, de binnenkant frezen i.p.v een buitenkant. Maar nu is alles klaar. En ik ben zeer tevreden met het resultaat.
Het bouwen is nu teruggebracht tot een puzzel. Een paar honderd stukjes in elkaar passen.
Meer foto’s zijn te vinden via de link Foto’s -> Nieuw -> Bouwproject Challenge.
Het hout is gearriveerd
De webwinkel van Hochstein-Modellbau met het beoogde onderstel verdween op het moment dat ik de bestelling aan het plaatsen was en is nog niet terug. Waarschijnlijk wordt de shop geupdate. Ondertussen maar op zoek naar, met name betaalbare, alternatieven anders wordt het zelf maken.
Momenteel ben ik de staart aan het aanpassen. De beoogde 8 mm hulzen kon ik niet krijgen, dus maar overgestapt naar 10 mm hulzen. En dat betekent een tiental onderdelen even aanpassen. Tegelijk de constructie van het stabilo maar even aangepast. Tweede helft van deze week zet ik de tekeningen om naar freesprogramma’s. Het ligt in de bedoeling om komend weekend de onderdelen voor de proto te frezen. In het voorste deel van de romp zitten een aantal onderdelen die in één stuk gefreesd moeten worden en groter zijn dan 420 mm. Mijn eigen freestafel kan maximaal 420 mm omvatten. Voor het frezen van de proto wijken we dan ook uit uit naar een welwillend ter beschikking gestelde freestafel waarop ook 1000mm lang triplex en balsa gefreesd kan worden.